Dom pomocy społecznej (DPS) to jednostka samorządowa powiatu działająca na podstawie statutu i zezwolenia wydanego przez wojewodę. Opłata za pobyt w DPS-ie nie kwalifikuje się do ulgi rehabilitacyjnej, jednak ważne jest, by wpłaty dokumentować prawidłowo.
Spis treści
Opłata za pobyt w domu opieki
Opłata za pobyt w domu pomocy społecznej jest regulowana co roku przez właściwy podmiot. Jeśli chodzi o domy o zasięgu gminnym, opłatę ustala wójt (odpowiednio burmistrz albo prezydent miasta). Dla domów o zasięgu powiatowym starosta, a dla tych o zasięgu regionalnym – marszałek województwa. Ogłoszenie aktualnej wysokości opłaty powinno nastąpić do 31 marca i zostać opublikowane w wojewódzkim dzienniku urzędowym.
W pierwszej kolejności opłatę pokrywa mieszkaniec domu ze swoich dochodów. Część, którą może pokryć mieszkaniec, to maksymalnie 70 proc. jego dochodów. Jeśli mieszkaniec (mieszkanka) nie będzie w stanie pokryć pełnej opłaty za dom opieki, ten obowiązek spadnie na małżonka (małżonkę), a potem kolejno na zstępnych (dzieci i następne pokolenia w tej linii) i wstępnych (np. rodziców). Jeśli żaden z tych podmiotów nie będzie w stanie pokryć reszty kosztów, za pensjonariusza zapłaci gmina, z której ten pochodzi.
Wpłaty i ich dokumentacja
Wpłaty za pobyt w domu pomocy społecznej można potwierdzić różnymi dokumentami. Jednak jeżeli podopieczny (lub jego rodzina) dokona płatności, powiat nie jest zobowiązany do udokumentowania tej płatności wystawieniem faktury dla DPS-u. Niemniej jeśli podopieczny tego zażąda, faktura powinna zostać wystawiona bezpośrednio dla niego i uwzględniać całość należności.
Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług każde świadczenie na rzecz osoby prawnej, osoby fizycznej lub jednostki organizacyjnej, która nie ma osobowości prawnej i nie jest dostawą towarów w myśl art. 7 jest uznawane za świadczenie usług. Bezpośredni i jasny związek między otrzymaną płatnością a świadczeniem na rzecz osoby dokonującej tej płatności jest niezbędny do stwierdzenia, że płatność jest dokonywana w zamian za świadczenie. Opodatkowaniu podlega konkretna czynność, a nie sama zapłata.
W przypadku DPS-u czynnością podlegającą opodatkowaniu jest opieka nad pensjonariuszem, będącym bezpośrednim odbiorcą usługi.
Faktura musi zawierać imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług, ich adresy oraz numer identyfikacyjny podatnika dla celów podatkowych.
Wpłaty za pobyt w DPS nie podlegają obowiązkowi odprowadzania VAT-u. Mimo to powiaty muszą uwzględnić te wpłaty w deklaracjach VAT-7.
Jak uniknąć opłaty za DPS?
Zgodnie z przepisami krewni są zobowiązani do pokrycia kosztów pobytu w DPS-ie tylko wtedy, gdy ich dochód pozwala im wypełnić taki obowiązek.
Poza tym zwolnienie z opłat przysługuje m.in. w sytuacji, gdy (w przypadku, gdy do jej wniesienia byłaby zobowiązana kobieta – jest ona w ciąży) bądź obecny pensjonariusz kiedyś nie wywiązywał się ze swoich obowiązków wobec osoby mającej teraz dopłacać do jego pobytu w ośrodku. Np. nie płacił alimentów.
Podsumowanie
Wpłaty za pobyt w DPS mają swoją specyfikę i należy je odpowiednio dokumentować ze względu prawno-podatkowego. Ponadto w sytuacjach, gdy podopieczni nie są w stanie pokryć pełnych kosztów pobytu, odpowiedzialność finansową mogą ponieść ich krewni.
Z ofertą domów opieki z różnych części Polski możecie zapoznać się tutaj.
Miłosz Magrzyk
Jestem absolwentem Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Białymstoku, na kierunku ekonomia. Od kilku lat tworzę treści dla mediów online. Przygodę z dziennikarstwem rozpocząłem od pracy w lokalnym, miejskim portalu internetowym w Ostrowi Mazowieckiej – stolicy powiatu ostrowskiego na Mazowszu. Dziś piszę m.in. dla Bezprawnika.pl, Biotechnologii.pl i portalu Just Transiton Magazine. Wolny czas spędzam na przeglądaniu YouTube’a w poszukiwaniu ciekawostek o świecie zarówno dawnym, jak i współczesnym. Chętnie sięgam również po dobrą książkę – tak kryminał, jak i literaturę faktu.