Gdy w latach 60. po raz pierwszy pojawiła się na estradzie, wzbudziła zachwyt talentem wokalnym i urokiem scenicznym. Czarujący głos był zdolny wyzwalać w słuchaczach różne stany emocjonalne. Alicja Majewska koncertuje do dziś, a wiele z piosenek, które wykonuje, nucą pokolenia.
Spis treści
Z rodziny nauczycielskiej
Alicja Majewska przyszła na świat 30 maja 1948 roku we Wrocławiu. Wczesne lata spędziła w malowniczych Olbierzowicach, gdzie jej rodzice poświęcali się pracy nauczycielskiej. Wychowana w atmosferze nauki po szkole podstawowej trafiła do Liceum Ogólnokształcącego im. Tomasza Zana w Pruszkowie, a potem skierowała swoje kroki na Uniwersytet Warszawski, gdzie uzyskała tytuł magistra andragogiki.
Początki kariery muzycznej
Pierwsze kroki na dużej scenie postawiła w 1968 roku podczas IV Festiwalu Piosenki Radzieckiej w Zielonej Górze. Jako solistka zespołu Partita od 1971 do 1974 roku zdobywała doświadczenie na warszawskim estradach. Ale to rok 1975 przyniósł przełom – zdobyła główną nagrodę Ministerstwa Kultury i Sztuki na 13 Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu za piosenkę „Bywają takie dni”.
Jej kariera nabrała tempa, w wyniku czego Majewska była coraz bardziej rozpoznawalna na polskim rynku muzycznym. Jej mężem do 1984 roku był Janusz Budzyński, prezenter i konferansjer.
Sukcesy w karierze solowej Alicji Majewskiej
Majewska koncertowała w licznych ośrodkach polonijnych w USA, Kanadzie i Australii. Zasłynęła z takich hitów jak „Jeszcze się tam żagiel bieli”, „Odkryjemy miłość nieznaną”, „Być kobietą” czy „To nie sztuka wybudować nowy dom”. Jej talent został doceniony na festiwalach takich jak ten w Rostocku w NRD (1980 roku) oraz w Hawanie na Kubie (1985 roku), gdzie zdobyła Grand Prix.
Niezapomniany moment nadszedł 14 czerwca 2015 roku. Na 52 KFPP w Opolu Majewska otrzymała Honorowy Złoty Mikrofon za 40 lat współpracy artystycznej z Włodzimierzem Korczem. Po festiwalu podpisała kontrakt z Sony Music, które wydało jej album „Wszystko może się stać”. Od 2019 roku była jednym z trenerów w programie The Voice Senior. W 2020 roku odbył się koncert Majewska & Korcz, celebrowany jako 45 rocznica jej artystycznej współpracy z kompozytorem. A rok później, na rynku muzycznym pojawił się album „Piosenki Korcza i Andrusa”, z utworami, które natychmiast stały się hitem, takimi jak „Niedaleko stąd”, „Szczęście chodzi piechotą” czy „Koneserzy kolejnego dnia”.
Dokonała wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia, a także występowała w duetach z innymi znanymi artystami, takimi jak Andrzej Zaucha, Zbigniew Wodecki, Jerzy Połomski, Dorota Osińska, Grzegorz Markowski czy Ryszard Rynkowski.
Kariera okraszona nagrodami
To jednak nie wszystko! Opolskie lato nie byłoby takie samo bez jej brawurowych występów na Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej. Oto kilka wybranych triumfów naszej artystki: w 1975 roku otrzymała nagrodę główną Ministra Kultury i Sztuki za utwór „Bywają takie dni”. Jako gospodyni estradowego programu „Bardzo przyjemny wieczór” otrzymała nagrodę „Gwoźdź Sezonu” w 1978 roku.
W 1980 roku z piosenką „Jeszcze się tam żagiel bieli” zdobyła drugie miejsce, a potem szereg wyróżnień za „Dla nowej miłości” i „Odkryjemy miłość nieznaną”. W 1987 roku jej „Marsz samotnych kobiet” zdobył drugą nagrodę, a w 1989 roku przyznano jej Specjalną Nagrodę Przewodniczącego Komitetu Organizacyjnego KFPP za indywidualność artystyczną.
Otrzymała Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” w 2005 roku, a w 2020 roku ten sam medal, ale już w złotej wersji. Nie zapominajmy też o prestiżowym Złotym Mikrofonie, który dostała od Zarządu Polskiego Radia w 2015 roku. Jej wkład w polską kulturę muzyczną doceniono m.in. prestiżową nagrodą Superwiktora 2021 za całokształt kariery zawodowej.
A kariera nadal kwitnie! Podczas Sopot SuperHit Festiwalu w 2023 roku otrzymała Bursztynowego Słowika z rąk prezydenta Sopotu, Jacka Karnowskiego. To wydarzenie było kolejnym etapem w jej niezwykłej muzycznej podróży.
Tak więc, Alicja Majewska, kobieta o niezwykłym talencie i głosie, który zdobywa serca słuchaczy, nie przestaje zaskakiwać.
Zachęcamy również do zapoznania się z artykułami Andrzej Rosiewicz – przypominamy przeboje legendy polskiej estrady i Czesław Niemen – kolorowe życie nietuzinkowego wokalisty.
Fot. główne: autorstwa Piotra Bienieckiego – http://www.fototeo.pl Own work, CC BY 3.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=84959399.
Miłosz Magrzyk
Jestem absolwentem Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Białymstoku, na kierunku ekonomia. Od kilku lat tworzę treści dla mediów online. Przygodę z dziennikarstwem rozpocząłem od pracy w lokalnym, miejskim portalu internetowym w Ostrowi Mazowieckiej – stolicy powiatu ostrowskiego na Mazowszu. Dziś piszę m.in. dla Bezprawnika.pl, Biotechnologii.pl i portalu Just Transiton Magazine. Wolny czas spędzam na przeglądaniu YouTube’a w poszukiwaniu ciekawostek o świecie zarówno dawnym, jak i współczesnym. Chętnie sięgam również po dobrą książkę – tak kryminał, jak i literaturę faktu.