Sanatorium to miejsce, które dla wielu z nas jest bardzo ważnym elementem w procesie leczenia i rehabilitacji. Oferuje specjalistyczną opiekę, terapię oraz warunki sprzyjające regeneracji. Jak długo trwa standardowy pobyt w sanatorium i czy można bez konsekwencji skrócić go na własną rękę?
Spis treści
Ile trwa pobyt w sanatorium?
Chcąc zrozumieć prawa kuracjuszy związane z leczeniem uzdrowiskowym, warto najpierw przyjrzeć się długości standardowego pobytu w różnych placówkach. Dla dorosłych pacjentów leczenie w szpitalu uzdrowiskowym (to nie to samo co sanatorium) trwa 21 dni, w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w szpitalu uzdrowiskowym – 28 dni, w sanatorium uzdrowiskowym – 21 dni, w formie rehabilitacji uzdrowiskowej w sanatorium uzdrowiskowym – 28 dni oraz w formie ambulatoryjnej – od 6 do 18 dni zabiegowych. Natomiast w przypadku dzieci przewidywane jest 27 dni pobytu w szpitalu uzdrowiskowym, 21 dni w sanatorium uzdrowiskowym oraz od 6 do 18 dni zabiegowych w przypadku leczenia ambulatoryjnego.
Wydłużenie pobytu pacjenta jest możliwe na wniosek lekarza zakładu lecznictwa uzdrowiskowego. Decyzję o takim przedłużeniu podejmuje oddział Narodowego Funduszu Zdrowia, który wcześniej zatwierdził skierowanie. Na odpowiedź NFZ pacjent musi poczekać nie dłużej niż dwa dni robocze od momentu złożenia wniosku.
Skrócenie pobytu
Każdy pacjent, niezależnie od określonego czasu pobytu, ma prawo do skrócenia swojego czasu w sanatorium. Może to nastąpić z wielu przyczyn, między innymi z powodu choroby, która uniemożliwia kontynuowanie pobytu. Do innych przyczyn zaliczają się sytuacje niezależne od pacjenta, takie jak udokumentowana choroba lub śmierć bliskiej osoby, a także przyczyny leżące po stronie sanatorium. W przypadku skrócenia pobytu z przyczyn innych niż wymienione kuracjusz ponosi pełną odpłatność za niewykorzystane dni leczenia.
Rezygnacja z pobytu
Pacjenci mają prawo zrezygnować z wyjazdu do uzdrowiska, ale ich decyzja powinna być poparta ważnymi przyczynami. W przypadku rezygnacji pacjent ma obowiązek bezzwłocznie zwrócić przyznane skierowanie do właściwego oddziału Funduszu. Ważne jest, aby rezygnacja była pisemnie uzasadniona i udokumentowana, co ułatwi ocenę przez NFZ. Jeśli Fundusz uzna przyczyny rezygnacji za uzasadnione, wyznaczy nowy termin wyjazdu do uzdrowiska. Niestety, zdarza się, że wiele osób rezygnuje z wyjazdu, choć miejsca w sanatoriach są ograniczone. Istnieją różne przyczyny takich decyzji, od przyczyn wyższych, aż po własne wybory pacjentów.
Rezygnacja uzasadniona i nieuzasadniona – konsekwencje
Jeżeli rezygnacja jest uzasadniona, obowiązuje pacjenta bezzwłoczne zwrócenie skierowania do oddziału Funduszu. Każda rezygnacja z potwierdzonego skierowania powinna być pisemnie uzasadniona i udokumentowana.
Zwrócone potwierdzone skierowanie na leczenie uzdrowiskowe Fundusz przekazuje do lekarza, który je wystawił. Natomiast w przypadku nieuzasadnionej rezygnacji pacjent może ubiegać się o wyjazd do uzdrowiska dopiero po roku od daty proponowanego, a niewykorzystanego wyjazdu.
Ważne jest, aby każdy pacjent był świadomy swoich praw, ale także odpowiedzialności, jaka wiąże się z rezygnacją z sanatorium czy skróceniem pobytu. Wszystko to wpływa na organizację leczenia uzdrowiskowego oraz na innych pacjentów oczekujących na kurację.