Relacja to bardzo ważny składnik solidnej więzi. Do jednej z najpiękniejszych należy ta łącząca dziadków i wnuków. Jak ją zbudować i utrzymywać przez kolejne lata?
Spis treści
Czym jest relacja?
Relacja, a ściślej jej interpersonalna odmiana, obejmuje sposób wyrażania postaw między dwoma lub większą liczbą partnerów biorących udział w interakcji.
Dziadkowie a relacja z wnukami
Wnuczek bądź wnuczka to dla wielu dziadków oczko w głowie. Dziadkowie i wnuczęta potrzebują siebie nawzajem i dlatego dobrze jest, gdy mają ze sobą dobry kontakt. Niekiedy mówi się, że dziadkowie lepiej dogadują się z wnukami niż swoimi dziećmi. I rzeczywiście często jest to prawda. Należy przy tym pamiętać, że relacja międzypokoleniowa jest inna m.in. z racji odmiennego okresu w życiu. Dziadkowie zwykle nie są przytłoczeni wieloma sprawami dnia codziennego i dlatego swój czas mogą w większej mierze poświęcić na kontakt z młodszym pokoleniem. W wielu przypadkach, mając mniejsze poczucie presji wychowywania wnuków, o wiele częściej dają upust zachciankom małych pociech.
Czy w relacji dziadków i wnuków zdarzają się konflikty?
Nie zawsze relacje dziadków i wnuków są udane. Pamiętajmy, że w grę wchodzi tu duża różnica wieku, a co za tym idzie – często międzygeneracyjny konflikt. Ten nie zawsze wynika bezpośrednio z niezgody wnuka z dziadkami. Na jakość kontaktu mogą rzutować też m.in. relacje, jakie ze swoimi rodzicami mają rodzice dziecka. Gdy w grę wchodzi utrudnianie spotkań z uwagi na wieloletnie spory rodzinne, całość automatycznie staje się zaburzona. A dziecko uczy się radzić sobie bez dziadków.
Jak warto spędzać czas z wnukami?
Prawidłowy rozwój dziecka wymaga kształtowania kontaktów poprzez wspólne spędzanie czasu. Miłą rozrywką może być zagranie z wnuczkiem w gry planszowe, pójście z nim na plac zabaw albo spędzenie razem wakacji. Lubicie piłkę nożną, tenisa bądź jazdę na rowerze? W ten sposób też możecie świetnie spędzić wolny czas, a przy okazji zażyć prozdrowotnego ruchu. Zachęć wnuka do poznawania kultury: pójdźcie do kina bądź teatru. Alternatywami wartymi uwagi będą także m.in.:
- praca w ogrodzie,
- wspólne gotowanie,
- oglądanie starych zdjęć połączone z tworzeniem albumów rodzinnych,
- piknik,
- zbieranie grzybów,
- tworzenie drzewa genealogicznego.
Jeśli będziesz potrafił zbudować dobre relacje i uczestniczył w wychowaniu wnuków podobnie jak swoich dzieci, możesz liczyć, że zaprocentuje to w przyszłości.
Jak dziadkowie powinni budować swój autorytet?
Dziadkowie nie powinni przyjmować wobec wnuka postawy stricte rodzicielskiej. Mimo to wypada, by budowali w oczach swojej pociechy oblicze autorytetu. Dziecko musi dobrze czuć się w ich obecności i wiedzieć, że do babci bądź dziadka zawsze będzie mogło przyjść z prośbą o pomoc.
Trudnym elementem tego etapu jest połączenie funkcji wychowawczej i chęci rozpieszczania małych (bądź dużych) szkrabów. Jest to jednak konieczne nie tylko ze względu na potrzebę budowania autorytetu dziadków, ale także wzmocnienie wagi słowa rodziców. Dziecko musi wiedzieć, że wszyscy kierują się tymi samymi wartościami. Jeśli rodzice zabronią mu jedzenia słodyczy, a dziadkowie zignorują to polecenie, maluch zacznie lekceważyć zdanie mamy i taty.
Zachowanie wbrew woli rodziców często prowadzi do umniejszania autorytetowi dziadków. Niezadowoleni rodzice zaczną powtarzać synowi bądź córce, by nie słuchało dziadków, ponieważ nie mają oni racji. W skrajnych sytuacjach sprzeczka może doprowadzić do zabronienia wnukowi odwiedzin.
O relacjach obie strony powinny myśleć w charakterze długofalowym. Wnuk rośnie i prawdopodobnie nie raz będzie potrzebował zwrócić się o poradę. Gdy zawczasu autorytet dziadków zostanie nadtrącony, nie zrobi tego. Dziadkowie zaś to często nieocenione źródło życiowej mądrości; nie do przecenienia dla dorastających wnuków.
Czy dziadkowie mogą krytykować wnuków?
Różnica pokoleniowa sprawia, że dziadkowie często nie rozumieją aktywności swoich wnuków. Brak rozszyfrowania ich potrzeb tworzy konflikty. To tzw. dziadkowie, którzy zawsze wiedzą lepiej. Zwykle nie akceptują oni działań wychowawczych realizowanych przez rodziców, twierdząc, że sami zrobiliby to sprawniej.
Najgorszą rzeczą, której się dopuszczają, jest otwarte krytykowanie poczynań swoich wnuków. Pamiętając o budowaniu relacji, nie można udzielać najmłodszemu pokoleniu jedynie nagan. Przez takie postępowanie w pewnym momencie kontakt się zakończy, a dziadek i babcia mogą mieć kłopot, by go odbudować.
Jako dziadek bądź babcia musisz pamiętać, że wnuczek bądź wnuczka, zwłaszcza dopiero dorastający, zamiast napomnień i potępienia potrzebują bezwarunkowej akceptacji i miłości oraz wskazówek. Wychowywanie prowadzone przez starszych powinno być subtelne. Co oznacza, że zamiast krytyki, lepiej, aby przyjmowało charakter drobnych sugestii, które dziecko bądź jego rodzice być może zechcą wcielić w życie.
Dlaczego dziadkowie powinni dbać o relację z własnymi dziećmi?
Pamiętaj, że to na Tobie jako osobie dorosłej spoczywa zawiązanie kontaktu z wnukiem od pierwszych dni jego życia. Trudno bowiem oczekiwać, by za kształt relacji odpowiedzialność ponosił maluch. Kluczem do sukcesu w tym przedsięwzięciu jest świadomość, że bez wsparcia własnych dzieci będzie nam trudno to osiągnąć. Pamiętaj, że autorytet rodziców – zarówno mamy, jak i taty – jest bardzo ważny. Dlatego właśnie składnikiem udanej relacji z wnukami jest dobra relacja z własnymi dziećmi.
Jeśli relacja będzie odpowiednio pielęgnowana, babcia i dziadek będą mogli liczyć na pomoc ze strony dorosłych wnuków. Ci, doceniając opiekę dziadków, nie zostawią ich w potrzebie. Przyjmą dobre rady i będą wdzięczni za wsparcie udzielone na każdym etapie życia.
Miłosz Magrzyk
Jestem absolwentem Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania w Białymstoku, na kierunku ekonomia. Od kilku lat tworzę treści dla mediów online. Przygodę z dziennikarstwem rozpocząłem od pracy w lokalnym, miejskim portalu internetowym w Ostrowi Mazowieckiej – stolicy powiatu ostrowskiego na Mazowszu. Dziś piszę m.in. dla Bezprawnika.pl, Biotechnologii.pl i portalu Just Transiton Magazine. Wolny czas spędzam na przeglądaniu YouTube’a w poszukiwaniu ciekawostek o świecie zarówno dawnym, jak i współczesnym. Chętnie sięgam również po dobrą książkę – tak kryminał, jak i literaturę faktu.