W sercu deszczowej metropolii, gdzie szarość nieba splata się z betonowymi labiryntami ulic, rozgrywa się mroczna opowieść. Narracja prowadzi widza przez siedem dni, pełnych niepokoju i napięcia, które są odzwierciedleniem siedmiu ofiar, na które pada cień mściwego wybrańca. Każdy dzień tygodnia odsłania kolejne warstwy skomplikowanej psychiki antagonisty wybierającego różnorodne, przemyślane metody pozbawienia życia swoich ofiar. Z pozoru niezwiązane ze sobą wydarzenia z czasem coraz mocniej się splatają, ukazując głęboko zakorzenione motywacje postaci.
- Gatunek: dramat kryminalny, thriller, noir
- Premiera: 1995
- Produkcja: Stany Zjednoczone
- Obsada: Brad Pitt, Morgan Freeman, Gwyneth Paltrow, Kevin Spacey
- Platformy VOD: PrimeVideo, Player, iTunes
„Siedem” – jeden z najlepszych kryminałów wszech czasów
Film „Siedem” Davida Finchera to dzieło, które zanurza widza w ponurą rzeczywistość metropolii, gdzie nieprzerwane opady deszczu, silne podmuchy wiatru oraz zaniedbane zakątki miasta stanowią scenerię dla opowieści o skomplikowanym pojedynku umysłów. Para detektywów staje w szranki z przebiegłym zabójcą, który swoje zbrodnie opiera na motywach siedmiu grzechów głównych. Młody, pełen determinacji policjant, przekonany o swojej nieomylności, oraz doświadczony weteran, świadomy swoich ograniczeń, tworzą kontrastujący ze sobą duet, przyciągający uwagę widzów równie mocno, co intrygujący scenariusz autorstwa Andrew Kevina Walkera.
Interesują Cię filmy na VOD? Sprawdź nasze artykuły z kategorii: kultura dla seniora!
Zabójca czerpiący inspirację z „Boskiej komedii” Dantego dokonuje swoich zbrodni w sposób odzwierciedlający obżarstwo, chciwość, lenistwo, pożądanie, pychę, zazdrość oraz gniew. To właśnie ta symboliczna gra z motywami literackimi nadaje filmowi głębi i sprawia, że staje się on nie tylko thrillerem, ale również dziełem z przesłaniem.
Reżyserskie umiejętności Finchera w filmie „Siedem” osiągają pełnię swoich możliwości. Fincher umiejętnie manipuluje odbiorem widza, który jest przekonany, że widzi więcej przemocy, niż faktycznie przedstawiono na ekranie. Brutalność pokazano w sposób subtelny, lecz sugestywny. Film wplata przy tym literackie nawiązania i specyficzny humor.
Choć można odnieść wrażenie, że „Siedem” skupia się bardziej na stylu niż na treści, to jednak stanowi oryginalne dzieło. Pozostawia widza z gorzkim posmakiem, jednocześnie utrzymując go w napięciu aż do ostatnich minut seansu.
Niezaprzeczalnie na największe uznanie w filmie zasługuje kreacja Freemana, którego postać dochodzi do przekonania, że kluczem do schwytania mordercy jest analiza jego zainteresowań literackich. Detektyw walczy z determinacją o schwytanie zabójcy, żeby zwieńczyć swoją karierę. Morgan Freeman doskonale przekonuje widza do głębi i skomplikowania bohatera – wykreował wielowymiarową postać. Nie można jednak pomijać roli Brada Pitta i Kevina Spacey. Zachwyca szczególnie ten drugi, bo jego zdolność do prezentowania tajemniczości momentami wzbudza autentyczne obawy. To niewątpliwie jeden z jego najlepszych występów na ekranie.
Film „Siedem” to niezwykle tajemnicza i wciągająca historia
W obrębie metropolii pogrążonej w chaosie przestępczości oraz wszechobecnej korupcji detektyw William Somerset, doświadczony funkcjonariusz policji, stoi u progu zakończenia swojej kariery. Zaledwie tydzień dzieli go od emerytury, a mimo to boryka się z głębokim kryzysem zawodowym. Do jego zespołu dołącza David Mills, detektyw młody duchem, pełen idealistycznych zapatrywań, który niedawno osiedlił się w mieście wraz z żoną Tracy. Ich pierwsze wspólne zadanie to śledztwo dotyczące śmierci mężczyzny po pęknięciu żołądka w wyniku przymusowego przejedzenia. Na ścianie miejsca zbrodni detektywi znajdują napis „obżarstwo”. Somerset uważa sprawę za zbyt skomplikowaną na ostatnie dni swojej pracy, więc wnioskuje o przydzielenie mu innej sprawy, jednak przełożeni odrzucają jego prośbę.
Ernest Hemingway napisał kiedyś: „Świat jest pięknym miejscem i warto o niego walczyć”. Zgadzam się z drugą częścią.
William Somerset (Morgan Freeman) w filmie „Siedem”
Następnego dnia Somerset i Mills natrafiają na kolejną ofiarę, którą zmuszono do amputacji części własnego ciała. Na miejscu zbrodni widnieje słowo „chciwość”. Śledczy zaczynają łączyć fakty, a te prowadzą ich do trzeciej ofiary oznaczonej jako „lenistwo” – handlarza narkotyków i pedofila w stanie skrajnego wyniszczenia, przykutego do łóżka. Analiza fotografii ujawnia, że był on przetrzymywany w takim stanie przez okres jednego roku. Somerset dochodzi do przekonania, że za morderstwami stoi motyw siedmiu grzechów głównych, znany z doktryny chrześcijańskiej.
W międzyczasie Tracy zaprasza Somerseta na kolację, co pomaga złagodzić napięcia między partnerami. W trakcie prywatnego spotkania z Somersetem Tracy wyznaje swoje obawy związane z przeprowadzką do nowego miasta, zwłaszcza po odkryciu, że jest w ciąży. Wyraża obawy, czy to miejsce nadaje się do wychowania dziecka. Somerset w przeszłości przekonał swoją partnerkę do aborcji i ciągle odczuwa skutki tej decyzji, dlatego sugeruje Tracy, żeby podzieliła się informacją o ciąży z mężem tylko jeśli zdecyduje się na jej utrzymanie.
Pewien komentarz Millsa skłania Somerseta do przeszukania bibliotecznych rejestrów w poszukiwaniu osób zainteresowanych tematyką siedmiu grzechów głównych. Śledztwo prowadzi ich do mieszkania Johna Doe. Kiedy podejrzany wraca do domu, dochodzi do pościgu, podczas którego Doe obezwładnia Millsa i bierze go na celownik, lecz ostatecznie pozwala mu odejść. W mieszkaniu Doe policjanci znajdują znaczną ilość gotówki, liczne notatniki z zapiskami oraz fotografie ofiar – w tym zdjęcia Somerseta i Millsa.
Później śledztwo prowadzi do odkrycia czwartej ofiary, oznaczonej jako „pożądanie” oraz piątej, oznaczonej jako „pycha”. W obu przypadkach okrucieństwo i metody działania sprawcy wskazują na jego zniekształconą moralność i chęć ukarania za grzechy. Detektywi wracają na komisariat. Doe dobrowolnie się poddaje, a w trakcie przesłuchania grozi, że będzie domagał się uniewinnienia z powodu niepoczytalności, chyba że zostanie przewieziony do miejsca, gdzie znajdują się dwie ostatnie ofiary – „zazdrość” i „gniew”. W czasie podróży wyznaje, że czuje się wybrany przez Boga do przekazania ludzkości przesłania o wszechobecności grzechu.
Chcąc, by ludzie słuchali, nie można już tylko klepać ich po ramieniu. Musisz uderzyć ich młotem kowalskim, a wtedy zauważysz, że masz ich ścisłą uwagę.
John Doe (Kevin Spacey) w filmie „Siedem”
Doe prowadzi detektywów na pustkowie, gdzie pojawia się furgonetka z paczką dla Millsa. Somerset jako pierwszy zapoznaje się z jej zawartością zdaje się wyraźnie przerażony i nakazuje Millsowi odłożyć broń. Doe wyjawia, że jest uosobieniem „zazdrości” i sugeruje, że w paczce znajduje się głowa Tracy. Mills, przepełniony gniewem, strzela do Doe, dopełniając jego plan. Policja zabiera Millsa, a Somerset, mimo wcześniejszych planów odejścia na emeryturę, informuje swojego kapitana, że pozostanie w służbie. W swojej narracji przywołuje słowa Ernesta Hemingwaya o pięknie świata i wartości walki o nie, z czym się zgadza, choć tylko w części.
Doskonały scenariusz, znakomite aktorstwo i wspaniała scenografia
Scenariusz autorstwa Andrew Kevina Walkera czerpie z osobistych przeżyć autora oraz „Boskiej Komedii” Dantego i stanowi najmocniejszy punkt filmu. Zachwyca również scenografia, bo za pomocą efektów wizualnych udało się stworzyć bardzo mroczne miasto. Ponura atmosfera, podkreślona deszczową scenerią, idealnie oddaje zamysł reżysera, a napięcie rośnie w miarę odkrywania kolejnych morderstw. Wtedy nikt nie przypuszczał, w kolejnych latach film „Siedem” okaże się jednym z najlepszych tytułów z gatunku noir.
Film „Siedem” wyróżnia się na tle innych produkcji kryminalnych precyzyjnymi odniesieniami do popełnionych zbrodni, widocznymi już od sekwencji otwierającej. Motyw upływającego czasu, zaznaczony na ekranie przez kolejne dni tygodnia, pozwala widzom na śledzenie chronologii wydarzeń. Produkcja stała się inspiracją dla wielu późniejszych produkcji, naśladujących jej styl, jednak żadnej nie udało się osiągnąć porównywalnego efektu.
Fincher słynie z dbałości o detale, co wyraźnie widać również w „Siedem”. Każde z przedstawionych morderstw wzbogacono o liczne szczegóły, podkreślające aspekt detektywistyczny filmu. Świetny scenariusz zrealizowano z niezwykłą precyzją, a rekwizyty, charakteryzacja oraz scenografia przyczyniają się do realistycznego oddania zamierzeń twórców. Mieszkania i zaułki oddają estetykę lat 70. i zdaje się, że pasuje ona idealnie do tematyki filmu.
Niezbyt liczna obsada filmu „Siedem” liczna wspaniale przekazuje widzom historię. Freeman i Pitt tworzą przekonujący duet detektywów o różnych charakterach i doświadczeniach zawodowych. A Kevin Spacey? W każdym dobrym filmie kryminalnym postać antagonisty ma ogromne znaczenie, a jego postać to jeden z najbardziej pamiętnych złoczyńców w świecie filmu z ostatnich dekad. Bohater ukazywany stopniowo emanuje arogancją i dystansem, co doskonale koresponduje z osobowością aktora.
Film „Siedem” nie od razu zyskał status kultowego, ale z czasem zdobyło uznanie widzów i krytyków. Stał się punktem zwrotnym w karierze Finchera, który zdefiniował swój styl i dostarczył widzom niezapomnianych wrażeń. Z biegiem lat coraz więcej miłośników kina docenia estetykę i głębię „Siedem”, a produkcję okrzyknięto jednym z najważniejszych thrillerów kryminalnych w historii.
Z wykształcenia inżynier, z zamiłowania człowiek od treści w sieci. Głową w Internecie, sercem w górach – Beskidzie Wyspowym, z którego pochodzi. W Seniore odpowiedzialny za projekty skierowane do osób 50+. Wierzy, że życiem można się cieszyć każdego dnia, bez względu na wiek.
-
Kategoria:Kultura
-
Data publikacji:22 czerwca, 2024